50+ czyli pół wieku twórczości Miry

50+ czyli pół wieku twórczości Miry / 25.03.2016 - 28.04.2016

Mam przeczucie, że to, co robię, jest ważne, że ważne jest to, o czym mówię, i że to się w końcu odczyta”. Tak o swojej artystycznej postawie i oczekiwaniach Mira Żelechower-Aleksiun opowiadała Kamie Wróbel w trakcie wywiadu udzielonego w lutym 2016 r. Bohaterka najnowszej wystawy w Galerii Miejskiej we Wrocławiu niewątpliwie należy do grona twórców, którzy podchodzą do sztuki bardzo osobiście, nie oddzielają jej od prywatnego życia, a wręcz pozwalają by obie te dziedziny nawzajem się kształtowały i przenikały. Mira Żelechower – Aleksiun opowiada o swoich losach, nastrojach, refleksjach i emocjach obrazami, które łącząc się w kolejne realizowane cykle, składają się na wielki wizualny pamiętnik. Jego odczytanie nie jest zadaniem łatwym, co nie oznacza jednak, że niemożliwym.

http://www.youtube.com/embed/CjeSX_9cRA0


Jubileusz pięćdziesięciolecia pracy twórczej to doskonała okazja, by umożliwić widzom prześledzenie życiowo-artystycznej ścieżki Miry Żelechower-Aleksiun. Pierwsze wystawiane prace pochodzą jeszcze z lat 60 ubiegłego stulecia, a więc z czasów, gdy artystka obroniła dyplom na Wydziale Malarstwa Architektonicznego w Katedrze Ceramiki we Wrocławskiej PWSSP i zadebiutowała podczas pierwszej indywidualnej wystawy w Galerii Teatru Kalambur. Następne obrazy powstawały w latach jej aktywnego uczestnictwa w wielu ważnych wydarzeniach kulturalnych, m.in. Przeglądzie Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, Wystawie Grupy Realistów w Warszawie, Konkursie im. Jana Spychalskiego w Poznaniu, czy tez współorganizowanego przez nią wrocławskiego Biennale Młodych Droga i Prawda. Prace z tego okresu, m.in. prezentowany Kon w oknie, martwy ptak lub też Album rodzinny, zaliczano do realizacji z kręgu nowej figuracji, a następnie zaś do realizmu magicznego. Charakteryzowały się dużym realizmem, monumentalnością przedstawianych przedmiotów i postaci oraz raczej przygnębiającą atmosferą.

Bardzo istotnym momentem w życiu i sztuce Aleksiun stał się jej wyjazd do Izraela w 1987 r. Jak wspominała artystka: „[…] Myślałam, że jadę tam na miesiąc, a zrobiły się z tego trzy miesiące niesamowitych przeżyć. Ta podróż uświadomiła mi, że jestem Żydówką”. Dotarcie do swoich korzeni i tożsamości zaowocowało stopniową, lecz znaczącą przemianą w jej sposobie malowania: rozjaśniła paletę, polubiła świetlistość
i kontrasty, wprowadziła więcej swobody w obręb kompozycji, przedefiniowała rolę postaci ludzkich w polu obrazowym, nadała swoim wizjom więcej lekkości i finezji. Ponadto w konsekwencji pragnienia zakomunikowania całemu światu faktu odnalezienia swojego „punktu zero”, coraz wyraźniej w jej twórczości zaczęły dochodzić do głosu odwołania do Tory, Talmudu i Midraszy. Tak doszło do powstania prezentowanych serii: Dziedzictwo, Światło Midraszy, Wszystko się łączy, Uciszanie demonów i Kalendarz pamięci według Brunona Schulza.

Całość wystawy wieńczy najnowszy cykl poświęcony starotestamentowej Księdze Rut. To temat, do którego realizacji artystka długo dojrzewała i który okazał się dla niej rodzajem duchowego wsparcia przynoszącego nadzieję i siłę do przetrwania wyjątkowo trudnego czasu choroby. Mira Żelechower-Aleksiun nie powiedziała jednak ostatniego słowa. Z tego względu wystawę w Galerii Miejskiej we Wrocławiu traktować należy, z jednej strony, jako podsumowanie ostatnich pięćdziesięciu lat oraz, z drugiej strony, jako pierwszy krok na nowej, nieznanej jeszcze nami samej artystce twórczej ścieżce.

Kuratorem wystawy jest Mirosław Jasiński.

Zobacz zdjęcia z wernisażu:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.988052471271166.1073741877.470805202995898&type=3

Zobacz film z wernisażu:

Zobacz film emitowany w Galerii Miejskiej we Wrocławiu podczas wystawy: