Musiałowicz/Cieślak

Musiałowicz/Cieślak / 15.11.2013 - 14.12.2013

Henryk Musiałowicz obchodzi w styczniu swoje setne urodziny. Z tej okazji Galeria Miejska we Wrocławiu przygotowała przekrojową prezentację jego malarstwa i form przestrzennych, w tym tych powstałych w ostatnim dziesięcioleciu. Wystawę dopełniają fotografie Musiałowicza w obiektywie Macieja Cieślaka, laureata nagrody National Geographic w kategorii “Ludzie”.

Musiałowicz zawsze był outsiderem. Jak mówi o sobie: „Jestem samotnikiem. To przynosi mi spokój i skupienie”. Z tego też powodu jego dorobku nie daje się zakwalifikować do żadnego nurtu czy tendencji w sztuce. Twórczość Henryka Musiałowicza jakkolwiek otwarta na wartości duchowe, nie jest religijna w sensie tematycznym. „Pragnieniem artysty – jak twierdzi Renata Rogozińska – jest natomiast tworzenie dzieł głęboko humanistycznych, dotykających prymarnych prawd o człowieku, o  jego dramatycznej kondycji – kruchej, przesyconej bólem przemijania, nieustannie zagrożonej cierpieniem, samotnością, niebytem, ale też pełnej tęsknoty za tym, co boskie i wieczne”.

Artysta był zawsze przeświadczony o tym, że celem tworzenia sztuki jest skłanianie widza do kontemplacji, zadumy, rozważań. W obrazach artysty powtarzają się często te same metaforyczne znaki. „Wyobrażenia ludzi tak są w nich uogólnione i w taki sposób zsyntetyzowane, że stały się jedynie symbolami, wyrażając to, co w człowieku wzniosłe i co jest w nim wartością ponad fizyczną, ponadczasową. Wszędzie u Musiałowicza napotykamy mowę znaków” – pisze Bożena Kowalska. Musiałowicz, naznaczony traumą wojny, stawia w swej sztuce pytanie o sens istnienia „wobec przerażającej golgoty człowieczej”.

Prezentowane na wystawie zdjęcia to efekt spotkania i wspólnego działania Henryka Musiałowicza i Macieja Cieślaka. Stanowią one dialog między dwoma osobowościami. Artyści reprezentują bowiem różne drogi wypełnienia swojego życia sztuką. Jeden z nich jest outsiderem, zamkniętym w swojej pracowni i w pełni skupionym na tworzeniu. Drugi realizuje się zawodowo w biznesie, poświęcając fotografii swój wolny czas.

“W moim malarstwie wyrażam siebie, chcę mówić o dramatach człowieka niosącego krzyż miłości, nadziei, rozpaczy i wiary. Przez kolor i niuanse formy starałem się znaleźć spokój i ciszę, niepewność gwałtowności, siłę oddziaływania elementarnej prawdy i nieuchwytnych emocji. Chodzi o to, aby patrzący na obraz znaleźli prawdy wiary i niepokoju, aby znaleźli treść i myśli moje. Bo tylko ten ma prawo do malowania, dla którego twórczość stanowi treść myśli i życia. Bo malarstwo to człowiek! Sam człowiek, który maluje aby znaleźć siebie i to, co w nim jest, co łączy indywidualne doznania z doznaniami ludzkości”.

Henryk Musiałowicz

Relacja z wernisażu:

Zobacz zdjęcia z wernisażu
https://www.facebook.com/galeria.miejska/photos/?tab=album&album_id=553734911369593

Zobacz fotodokumentację wystawy:
https://www.facebook.com/galeria.miejska/photos/?tab=album&album_id=557324487677302


O AUTORACH:

Henryk Musiałowicz
Artysta malarz i rysownik, twórca form przestrzennych. Urodził się w Gnieźnie 5 stycznia 1914 roku. Zmarł w wieku 101 lat.

Studiował na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem prof. Felicjana Kowarskiego i prof. Leonarda Pekalskiego. Dyplom uzyskał w roku 1948. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków od 1945 roku.
Po zakończeniu wojny życie i twórczość związał z Warszawą. Prace artysty wystawiane były na ponad 100 wystawach indywidualnych i 100 zbiorowych na całym świecie, między innymi w Genewie, Nowym Jorku, Kopenhadze, Mediolanie i Rzymie. Jedną z największych wystaw w kraju zorganizowano w Muzeum Powstania Warszawskiego: Zapamiętane, ocalone, niezatarte. Wojna i Powstanie 1939-1945. W 2002 wielką retrospektywę jego twórczości zorganizowało Muzeum Narodowe w Poznaniu. Prace artysty znajdują się w muzeach, a także w licznych znaczących kolekcjach prywatnych w Polsce i na całym świecie.
Twórczość Henryka Musiałowicza realizuje się w długich, malowanych latami cyklach. Najważniejsze z nich to: Dno morskie, Krajobraz animalistyczny, Portret z wyobraźni, Wojna przeciw człowiekowi, Harnasie Reminiscencje, Oczekiwanie, Rodzina, Sacrum. W latach 90. artysta zaczyna tworzyć formy trójwymiarowe.
Członek Europejskiego Stowarzyszenia Kultury (SEC). Członek Accademia Tiberina w Rzymie, Międzynarodowego Stowarzyszenia Sztuk Plastycznych (AIAP), Accademia Italians della Arte e del Lavoro w Parmie, Accademia Bedriacense w Calvatone. Laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień: 1978 – Złota Odznaka Polskich Artystów Plastyków; 1999 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski; 2009 – Złota Gloria Artis.

Maciej Cieślak
fotograf, doradca kapitałowy, doktor fizyki. Porusza się w obszarze fotografii artystycznej uzupełniając ją formami takimi jak reportaż, dokument czy inscenizacja.
Najczęstszym tematem prac jest człowiek, jego przeżycia i relacje ze światem. Czuje przymus odbywania dalekich podróży.
Studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i Uniwersytecie w Heidelbergu. Posiada tytuł doktora w dziedzinie fizyki jądrowej. Absolwent studiów doktorskich w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Skończył Studium Fotografii ZPAF w Warszawie. Autor wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych. Nagrodzony w konkursie National Geographic 2010. Członek Związku Polskich Artystów fotografików. Mieszka i pracuje w Warszawie.


Konteksty:
Bożena Kowalska, Of Henryk Musiałowicz’s Art, “Dialogue and Universalism”, nr 3-4, 2010.
Renata Rogozińska, The Icons of Hope. Henryk Musiałowicz, “Dialogue and Universalism”, nr 3-4, 2010.