Od 1 lutego wnętrza Galerii Miejskiej wypełnią się dziełami sześciorga polskich artystów. Na prezentację złożą się rysunek, szkło, realizacje fotomedialne, tkanina, obiekty przestrzenne oraz instalacje.
W zbiorowej świadomości istnieje pojęcie ogrodu nauk i sztuk, w którym manifestuje się siła ludzkiego intelektu i ducha. Ogród ten jest równie stary jak sama ludzkość – humanistyczne i przyrodnicze nauki potwierdzają, że od momentu gdy z mroków historii wyłonił się człowiek, pojawił się on jako indywiduum racjonalizujące, ale i estetyzujące rzeczywistość.
Gdyby przyjrzeć się panoramie ogrodu sztuk, trzeba by stwierdzić, że nie sytuuje się on jako autonomiczna część ludzkiego świata, czyli kultury, oraz nie cechuje go treść homogeniczna i monokulturowa. Jawi się zatem jako nieograniczona precyzyjnie wytyczonymi granicami wyspa na bezkresnej kwietnej łące kultury. Na jego obrzeżach lub już poza nimi sytuują się trudne do dostrzeżenia w pierwszym oglądzie jego odrębne manifestacje, niemające precedensu, bywa że i rebelianckie. Być może dzieje się tak dlatego, że gospodarzami tych enklaw są nieodrodne dzieci Absolutu, w które ów Absolut, jak twierdził Platon “wstępuje i oni w zachwyceniu wszystkie te piękne poematy mówią […] Nieludzkie są owe poematy i nie od ludzi pochodzą, ale boskie są i od bogów”. O ile to twórcze rozpłomienienie ducha, z natury rzeczy dotyczy wszystkich artystów i każdej ich twórczości, o tyle cechą umożliwiającą wyodrębnienie z ogrodu sztuk niektórych jego mieszkańców, jest szczególny rodzaj entuzjazmu, czyli permanentnej dyspozycji i determinacji w praktyce artystycznej.
Adekwatnym terminem tłumaczącym i uzasadniającym tę twórczą determinację, wydaje się być pojęcie imperatywu – niewzruszonej i niepodlegającej dyskusji reguły wynikającej z intelektualno-emocjonalnych założeń: artystycznych, ideowych, a niekiedy i moralnych. Formułowany na wiele sposobów w odniesieniu do indywidualnej strategii artystycznej, chociaż nie odnosi do powszechnego obowiązku etycznego, to jednak zawsze wskazuje na konieczność jego spełniania, nawet wbrew chęciom człowieka, a więc i twórcy zaangażowanego w realizację artystycznej misji.
Ideą przyjętą przez kuratorów wystawy IMPERATYW jest zaprezentowanie dokonań sześciu oryginalnych postaw twórczych, z których niektóre znalazły swoje trwałe miejsce w historii sztuki współczesnej, ale także autorów, których dokonania artystyczne wykazują zdeterminowaną ideowo twórczość, która miała już szansę na pozytywną weryfikację. Widzowie wystawy będą mieli sposobność spotkania się z kreacjami artystycznymi zrealizowanymi w różnorodnych materiach i technikach plastycznych, a więc w rysunku, rzeźbie, tkaninie, szkle, obiektach przestrzennych oraz w realizacjach fotomedialnych i ekranowych.
Ekspozycja czynna do 5 marca 2021.
Artyści wystawy: Andrzej P. Bator, Łukasz CEKAS Berger, Łukasz Gierlak, Wacław Szpakowski, Stach Szumski, Igor Wójcik
Kuratorzy wystawy: Manfred Bator, Mirosław Jasiński
Organizatorzy wystawy: Galeria Miejska we Wrocławiu, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu
Projekt jest dofinansowany ze środków budżetu Województwa Dolnośląskiego.