DEREALIZM

DEREALIZM / 09.09.2013 - 05.10.2013

DEREALIZM, czyli pytania o przyszłość kultury. Wrocławska wystawa, na którą składają się prace jedenastu polskich artystów, postuluje powrót do źródeł sztuki. Do obrazów płynących z doświadczeń wyobraźni, zmysłów, postrzegania, przekraczania reguł, i co ważne – otwarty dialog z odbiorcą.

Już od 6 września w otwartej po remoncie Galerii Miejskiej we Wrocławiu zobaczymy obrazy Mariusza Mikołajka, Krzysztofa Izdebskiego – Cruza, Aleksandry Urban, Radosława Szlagi, Doroty Kozieradzkiej, Katarzyny Szeszyckiej, Ewy Juszkiewicz, Pauliny Sadowskiej, Marcina Zawickiego, Julii Curyło, Łukasza Stokłosy.

Prezentowany wybór jedenastu artystów i ich pięćdziesięciu prac jest hołdem złożonym ludzkiej pracy manualnej i wiedzy, która płynie z doświadczeń człowieka walczącego z materią. DEREALIZM jest także próbą odpowiedzi na ważne i trudne pytania dotyczące przyszłości kultury. Jaką kondycję zaprezentuje kultura po już nieaktualnych doświadczeniach modernizmu i postmodernizmu? Przekonajmy się i zakosztujmy w odpowiedzi proponowanej przez twórców DEREALIZMU.

DEREALIZM, nurt który mamy przyjemność zaprezentować na wystawie, to bogate pole artystycznej działalności. Dlatego chcemy nadmienić, że to głównie okoliczności czasu i miejsca w znacznej mierze narzuciły ograniczenie wystawy do prezentowanych jedenastu autorów. Katalog towarzyszący ekspozycji, stanowi wybór tekstów, w których zawarto przesłanie dla zadań stojących przed sztuką współczesną, jest to m.in.: odbudowa miejskiej agory rozumianej jako przywrócenie do istnienia człowieka publicznego – tego, który gotów jest (i widzi w tym sens swojego życia) konfrontować siebie z Innymi. Jest to niezbędne, aby przywrócić moralny ład i ludzką zdolność twórczego współdziałania, budowania wspólnoty.

Problemy często generują różne odpowiedzi, które padają z perspektywy różnych punktów widzenia. To doświadczenia, preferencje i profesje determinują nasze wybory. Jednak – mimo różnic – współpraca jest możliwa. Celem jest uczynienie świata przynajmniej odrobię znośniejszym, a z kultury strefy choćby o szczyptę bardziej nasyconej poczuciem sensu i ducha. O tym i o wielu innych sprawach opowiada DEREALIZAM.
Serdecznie zapraszamy na wystawę.

“Cywilizacja i kultura to nie tylko fenomeny, w jakich przejawia się działalność danej zbiorowości. Ta druga umożliwia też mentalną spoistość: nie tylko odzwierciedla, ale też integruje świadomość, pamięć, tożsamość i percepcję danej wspólnoty (patrz wyżej: definicja dysocjacji).
Dezintegracja kultury, jak w przypadku osobowości, powoduje rozpad wspólnoty. Cechy, którymi definiujemy zdrowego psychicznie człowieka, są tożsame z cechami zdrowej kultury. Gdy jednak w kulturze zaczynają dominować objawy znane z opisu zaburzeń psychicznych, warto zastanowić się nad diagnozą i sposobami leczenia”.

Mirosław Jasiński

Zobacz zdjęcia z wernisażu:
https://www.facebook.com/galeria.miejska/photos/?tab=album&album_id=520351251374626

Paulina Sadowska, Portret Lorda, olej na płótnie, 27×35 cm

O AUTORACH

Julia Curyło
Urodzona w Warszawie w 1986 roku, studiowała w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest autorką obrazów oraz instalacji prezentowanych w przestrzeni publicznej miasta. Pokazany w styczniu 2010 r. na stacji metra w Warszawie wielkoformatowy mural Baranki Boże przyniósł rozgłos artystce. W listopadzie tego samego roku otrzymała Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz nagrodę Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy. W 2011 roku odbyły się trzy indywidualne wystawy artystki: Odpusty i cudowne widzenia w Toruniu, Rzeczywistość magiczna w Legnicy oraz Odpusty i cudowne widzenia w Krakowie.

Krzysztof Izdebski – Cruz
Urodzony w 1966 polski malarz współczesny, posługującym się tradycyjnym warsztatem malarskim. Prace wykonuje w technice olejnej oraz w pastelu. Najczęściej podejmuje tematy klasyczne, alegoryczne, czasami symboliczne. W swoich pracach programowo prowadzi dialog z pracami artystów historycznych, najczęściej polemiczny, nierzadko włączając elementy ironiczne. Artysta antydatuje swe obrazy o sto lat pomijając, jak twierdzi symbolicznie, ostatnie stulecie jako czas stracony dla sztuki. Mieszka i pracuje w Sopocie i Gdańsku.

Dyplom ASP w Gdańsku w 1999 r. W latach 1999-2006 prezes gdańskiego ZPAP, 2004-2007 prezes PTZSP, 2005-2007 wicedyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku. W 2007 r. nominowany do Pomorskiej Nagrody Artystycznej za wystawę Nowi Dawni Mistrzowie, której był pomysłodawcą, współorganizatorem i uczestnikiem. Od 2010 członek władz głównych ZPAP w Warszawie. Wystawia głównie za granicą.

Ewa Juszkiewicz
Urodziła się w 1984 roku w Gdańsku. Mieszka i pracuje w Warszawie. Studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, obecnie doktoryzuje się w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem oraz animacją. Współtworzy vj-ski kolektyw AAA Tanie Wizualki. Współpracuje z warszawską galerią Lokal 30. Tematem jej zainteresowań jest portret. Portret penetrujący zakamarki ludzkich emocji i namiętności. Zdejmujący maskę społecznych szablonów i lekkostrawnych popkulturowych ikon. Diagnozujący nasze czasy, badając społeczne nisze i obrzeża. Laureatka prestiżowych nagród i wyróżnień, brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych.

Dorota Kozieradzka
Urodziła się w 1982 roku. Studiowała na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 2001-2007. W 2009 roku została laureatką Programu Stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego “Młoda Polska”. Jest współautorką projektu Fontainebleau zrealizowanego w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie w 2009 roku. Obrazy malarki ogląda się jak fotografie. Tematem są pomniki różnego rodzaju, te dosłowne, jak i pomniki w formie olbrzymich samolotów wojennych. Obiekty ujęte są w fotograficznym kadrze, namalowane mocnymi uderzeniami pędzla.

Mariusz Mikołajek
Urodził się w  1958 roku we Wrocławiu. Studia w PWSSP we Wrocławiu ukończył wystawą w kościele św. Krzyża w grudniu 1984 roku. W maju 1985 roku Mariusz Mikołajek nawraca się, przyjmuje sakramenty. Wycofuje się z czynnego życia artystycznego aż do 1991 roku. Powraca wystawą w BWA we Wrocławiu w 1991 roku. Obcowanie z jego sztuką przenosi nas w świat równie daleki, jak bliski, przerażający bo nieznany i ciekawy bo niezbadany. Artysta przelewa na płótno mistyczne przeżywanie, wiarę w przestrzeń odkupioną, gdzie sfera sacrum przenika w sferę cielesną.

Paulina Sadowska
Urodziła się w  1985r. Studiowała grafikę na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 2009 r. obroniła dyplom z malarstwa pod kierunkiem Jana Gryki, za który otrzymała nagrodę rektora UMCS. Głównie zajmuje się malarstwem, fotomontażem i animacją. Sadowska upodobała sobie mocne, jaskrawe kolory, animizowane kształty oraz łączenie na niewielkiej powierzchni kilku elementów. Wszystko z jednej strony istniej w symbiozie, a z drugiej wyraźnie kontrastuje poprzez m.in. barwę na rzecz nadrealizmu.

Łukasz Stokłosa
Urodził się w 1986 roku w Kalwarii Zebrzydowskiej. Studiował na krakowskiej ASP w pracowni prof. Jacka Waltosia. W 2010 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, tworzeniem obiektów oraz fotografią. Mieszka i pracuje w Krakowie. Lubi niedzisiejszy szyk, klasę nieco przykrytą kurzem czasu. Łukasz Stokłosa pokazuje jak przemijają przekonania, a także jak dawne zasady zmieniają się w eksponaty w gablotach.

Katarzyna Szeszycka
Urodziła się w 1983 roku, absolwentka Wydziału Edukacji Artystycznej ASP w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem, wideo, akcjami w przestrzeni publicznej. Autorka działań zrealizowanych w przestrzeni miejskiej Szczecina, Berlina, Santander, Jakarty w ramach projektu „Glamrury Prodżekt” (wspólnie z Hanną Szutowicz) (2010/2011). Artystka potrafi budować nastrój, rozpościerać narrację, wywoływać niepokój. Niepokój na styku różnych kontekstów kulturowych, na granicy tradycji i nowoczesności, na granicy tego co rustykalne i industrialne, męskie i żeńskie. Jest laureatką wielu nagród, autorką ponad 10 wystaw indywidualnych, brała udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.

Radosław Szlaga
Urodził się w 1979 roku w Gliwicach. Mieszka i pracuje w Warszawie. W 2005 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu. Jest współzałożycielem poznańskiej grupy artystycznej Penerstwo. Współpracuje w charakterze ilustratora z magazynami Tempo.mgz oraz Pornoffiti. Szlaga maluje ze zdjęć, czerpie motywy z szeroko pojętej ikonosfery kultury i popkultury, fascynują go mass media, chętnie sięga do sfery polityki, historii i religii mieszając wszystko ze wszystkim wedle sobie tylko znanego przepisu, w którym głównymi składnikami są wrażliwość i intuicja artystyczna. Laureat m.in. Nagrody Artystycznej Miasta Poznania, Kompasu Młodej Sztuki 2012.

Aleksandra Urban
Urodziła się w 1978 roku w Jeleniej Górze. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Jej malarstwo to zwykle bardzo osobista podróż w świat wspomnień, fantazji i marzeń, którym nadaje frapującą formę. Prace, wymykające się jednoznacznej interpretacji, wypełniają dziwne postaci i zjawy rodem z horrorów. Artystka często sięga do sfery sacrum, jednocześnie pozostając w estetyce kiczu. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych.

Marcin Zawicki
Urodził się w 1985r. Studiował w latach 2005-2010 na ASP w Gdańsku. Zajmuje się głównie malarstwem, rysunkiem oraz grafiką warsztatową i grafiką projektową. Zawicki niezwykle inteligentnie, z ironią, a niekiedy wręcz autoironią, wziął się za bary z dyskursem reprezentacji w malarstwie, „słusznymi” wątkami w sztuce, traktatem Goethego na temat koloru, estetyczną banalizacją ponowoczesnego obrazu oraz dewaluacją dzieła poprzez popularyzację sztuki. Jednocześnie autorsko komentuje współczesne fascynacje kulturą Mangi.