 Ustawienia kontrastu |
 Podświetlenia linków |
 Wielkość czcionki |
 Odstępy |
 Przyjazny dla dysle... |
 Duży kursor |
 Mapa strony |
 Domyślne ustawienia |
Zapraszamy na pierwszą część tegorocznych dyplomów studentów Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Od 30 czerwca do 3 lipca wystawy zaprezentują Zuzanna Pelc oraz Marcelina Żurek.
Zuzanna Pelc // Prace domowe
Ekspozycja składa się z dwóch części podsumowujących odrębne projekty i obszary aktywności autorki: działalność projektową oraz artystyczną. Tytuł Prace domowe w przewrotny sposób opisuje jednak każdą z nich.
Realizacja z zakresu projektowania jest zapisem nigdy nie zrealizowanego procesu projektowego, dotyczącego tożsamości rodzinnego miasta autorki – Lubina. Niespiesznie spacerując i przyglądając się temu, co napotyka, autorka zastanawia się nad dziwną naturą pracy projektanta. Metodycznie analizuje warianty przeszłości i przyszłości miasta – te prawdziwe i te wyobrażone. Pozwala sobie przy tym na swobodną zabawę, poszukiwanie wizualnych ciekawostek i tego, co w nich wspólne.
Część artystyczna poświęcona jest natomiast rozmaitym większym i mniejszym rzeczom, które meblują zbiorowe wyobrażenie domowego ładu. To rodzaj medytacji prowadzonej w takt schyłkowej melancholii, podobnej do tej, która towarzyszy spacerom po podmiejskich osiedlach nie pierwszej świeżości i przeglądaniu archiwalnych wydań magazynu Twój Styl.
Zuzanna Pelc – projektantka graficzna i artystka wizualna. Pracuje z tekstem i obrazem w różnych formach. Ważną rolę w jej twórczości grają historie małe i prywatne, które traktuje jako słodko-gorzki rewers tych wielkich i publicznych.
Marcelina Żurek „Płacz i zgrzytanie zębów / Ręce do góry!”
Ekspozycja składa się z dwóch części: artystycznej i projektowej. Pierwsza z nich to seria serigrafii na tkaninach zatytułowana „Płacz i zgrzytanie zębów”. Druga – Społeczna Kampania Antyłowiecka „Ręce do góry!” – podejmująca krytykę współczesnego myślistwa oraz jego miejsca w polskim społeczeństwie.
Prace czerpią z dziecięcych wspomnień autorki, przeplatając sentymentalizm z ironią i krytycznym spojrzeniem na estetykę, religijność, myślistwo i społeczne mechanizmy.
Autorka przygląda się estetyce codzienności, społecznej obyczajowości i kulturowym symbolom, operując uproszczoną, graficzną formą. Projekt łączy sentyment z ironią, tworząc narrację o relacji człowieka z tradycją i pamięcią.
Marcelina Żurek (ur. 2001) – Tworzy na styku projektowania graficznego i ilustracji, eksplorując związki między obrazem, opowieścią i ich społecznym kontekstem. Jej praktyka skupia się na komunikacji wizualnej jako narzędziu budowania znaczeń i relacji.
