Zapraszamy na drugą część lipcowych dyplomów w Galerii Miejskiej we Wrocławiu. Tym razem wnętrza wypełnią prace Katarzyny Banasiak oraz Filipa Kopecia. Ekspozycje można oglądać od 8 do 11 lipca 2024.
Kasia Banasiak
Robiło się coraz ciemniej, a nawet trochę strasznie,
więc postanowiłyśmy zaśpiewać sobie kołysankę
Wystawa składa się z trzech części:
1. Pieśń w przestrzeni – cykl obiektów książkowych, Promotorka: dr Joanna Skrzypiec – Żuchowska
2. Pomniki własnej mitologii – cykl rzeźb sensorycznych Promotorka: dr Agnieszka Jarząb
3. Kronika, tworzenie mitu jako obraz malarskich paraboli, Promotorka: prof. Anna Maria Kramm
Sceny z mojej rzeczywistości przekształcam na baśniowe pejzaże. Projektuję uniwersum, w którym jestem główną bohaterką (w myśl Never Ending Story). Moje prace opierają się na analizie własnego ciała i psychiki w kolejnych etapach dorastania. Interesuje mnie narracyjne podejście do sztuki wizualnej, dające podłoże do stworzenia mitologii na podstawie mojego odczuwania świata. Staram się je zmaterializować w postaci obrazów, rzeźb oraz form lalkowych. Projekt jest poszukiwaniem zrozumienia dla własnych przeżyć i próbą określenia swojego miejsca i tożsamości, jego część została więc oparta na tradycyjnych pieśniach z mojego regionu, czyli Lubelszczyzny.
bio:
Kasia Banasiak – artystka wizualna i animatorka kultury, studentka wrocławskiej ASP na kierunkach grafika oraz scenografia. Zajmuje się głównie malarstwem, rzeźbą i scenografią. Razem z przyjaciółmi z kolektywu ,,Zbiór” prowadzi offową galerię sztuki ,,Serwis” na wrocławskich Gajowicach, współorganizatorka i kuratorka wydarzeń w tym miejscu oraz współorganizatorka festiwalu Wrocław Off Gallery Weekend. Laureatka stypendium MKIDN oraz uczestniczka wystaw krajowych i międzynarodowych, m.in. Biennale Grafiki ,,Przeciwciała” w Galerii Arsenał w Poznaniu, Międzynarodowego Przeglądu Książki Studenckiej BOOK VISION w Ostrawie oraz 46. Biennale Malarstwa ,,Bielska Jesień” w Galerii Bielskiej BWA.
Filip Kopeć
1. Tygiel, część cyklu malarskiego, Promotor: dr hab. Norman Smużniak, prof. ASP
2. Misja na Kepler 89-a, instalacja, cykl obiektów, Promotor: prof. Wojciech Pukocz
Sposób przedstawiania na obrazach oparty został w przeważającej mierze na średniowiecznych iluminacjach. Odwołanie to wymusza korzystanie z zaburzonej perspektywy oraz podkreśla ilustracyjny charakter obrazów. Wynikiem pracy są baśniowe pejzaże, na których formy i barwy kłębią się, tworząc swego rodzaju tygiel. Motywami przewijającymi się przez z grubsza wszystkie prace są sznury, ogień, wybuchy czy mury. Mają one być nośnikami sił fizycznych i zawierać w sobie pewne potencje. Obrazy przedstawiają więc opowieści o siłach: plątaniu, wstrzymaniu, przyciąganiu, odrzucie, ogniu i przemocy. Tytuł serii odnosi się do mieszaniny, w której powstało życie. Roztworu wydarzania się, nowych sytuacji, dialektycznego napięcia. Na obrazach ukazany został świat który przekroczył człowieka, zostawił po sobie coś co z architektury i rzeczy martwych przeistacza się w swój własny byt, wywalcza swoją własną podmiotowość.
Misja na Kepler 89-a to prezentacja artefaktów z misji na ową planetę która odbyła się w roku 1976 z inicjatywy Związku Radzieckiego. Zespół kosmonautów z Polski, NRD, ZSRR i Chin był w stanie zbadać i przechwycić kilka istniejących na ziemiopodobnej planecie form życia które zaprezentowane zostaną na ekspozycji. Pokazane zostaną też pamiątki związane z misją.